Volgens nieuw onderzoek zijn stedelingen stressgevoeliger dan plattelanders. De proefpersonen uit de stad reageerden emotioneler op ingewikkelde rekensommen dan zij die op het platteland wonen. Dat bleek uit hun hersencans. Waarom dat zo is, wordt uit dit artikel niet duidelijk, maar we kunnen aannemen dat wonen in een drukke stad over het algemeen stressvoller, vluchtiger en eenzamer is dan in een klein gehucht. Het vraagt meer energie, alertheid en focus van je hersenen om jezelf te bedruipen in de stad. Dat levert eerder stress op.

Nog een goede reden om te stoppen met roken.

Volgens de Britse psycholoog Cliff Arnall is zaterdag, 18 juni, de gelukkigste dag van het jaar. Onzin natuurlijk, want geluk, collectief of individueel, laat zich net als het weer niet door een wiskundige formule vastleggen. Er zitten teveel veranderlijke variabelen in de mix.

Desondanks vroegen de mensen van het programma Editie Nl (Rtl4) zich vanwege opkomende zaterdag af wat geluk nou precies is en hoe je het kunt vangen.

Wat is geluk precies?

Geluk is een raar glibberig ding. Een goede algemene definitie van geluk zou kunnen zijn: tevredenheid met het leven zoals het zich in het hier en nu aan je voordoet. Het kenmerkt zich door de afwezigheid van zorgen en angsten over toekomst of verdriet en schuldgevoelens over wat geweest is. Als we doen waar we van houden, en daarbij de tijd vergeten dan is dat wat we – vaak achteraf – als geluk betitelen. Schilderen, sporten, seksen, lezen, dansen zijn veelgenoemde voorbeelden. De mens is niet gemaakt om permanent gelukkig te zijn, anders zouden we weinig klaarspelen, maar zonder een regelmatige dosis geluk verliest het leven zijn glans.

Is geluk in de hersenen te herkennen?

In zekere zin. Geluk wordt daarbij overigens onderscheiden van genot. Geluk is te herkennen aan een toename van endorfinen (hersenstofjes met een morfine-achtig karakter die een soort universeel liefdesgevoel geven). Genot is herkenbaar aan een mix van andere hersenstofjes: dopamine, serotonine en/of adrenaline. In de praktijk geven al die verschillende hersenprocessen en de betekenis die je er zelf aan geeft een specifiek gevoel, rangerend van tevreden tot euforisch.

Wanneer zijn mensen gelukkig?

Het blijkt zowel afhankelijk van uiterlijke als innerlijke factoren. Voldoende ‘zaken’ als geld, slaap, beweging, keuzevrijheid, vriendschap, zinvol werk, intimiteit en een regering waar je op kunt bouwen helpen mee aan het algemene welzijn. Als je het gevoel hebt dat je over die zaken enige mate van controle ervaart en het lijden in je leven een betekenisvolle plek kunt geven dan ben je waarschijnlijk een behoorlijk gelukkig mens.

Is geluk te bevorderen en hoe pak je dat aan?

Over het algemeen blijken mensen in de praktijk redelijk stabiel in hun gelukkig- of ongelukkigheid. Sommige hebben er aanleg voor, anderen wat minder. Maar ook als je tot de laatste groep behoort zijn er manieren om blijer door het leven te gaan. Het zijn open deuren, maar wel deuren waar mensen te weinig doorheen lopen. Door een beetje lief voor jezelf te zijn – goed en lekker eten, bewegen en slapen -, een dagelijks (werk)leven te leiden dat enigszins nuttig voelt en uitdagend is, en je best te doen in je relaties met de mensen om je heen worden de meeste mensen al vrij gelukkig. Geluk is dus niet vanzelfsprekend. Voor een beetje geluk, moet soms gewerkt worden. De downs horen er onlosmakelijk erbij.

En tot slot een laatste tip?

De grootste bron van ongeluk is voor de meeste Nederlanders waarschijnlijk hun eigen gepieker en getob. Als je in de mallemolen van het piekeren zit, kan het lijken dat nog meer nadenken en piekereren uiteindelijk tot een oplossing lijdt. Dat klopt niet. Als je ongelukkig ben kun je beter minder nadenken en meer doen!

En wat betreft zaterdag: misschien is een paraplu ook handig, want zaterdag wordt niet alleen de gelukkigste, maar mogelijk ook de winderigste en natste dag van het jaar!

‘Think like a man, act like a woman; The Secret; De psychologie van verandering; Heel je leven; Awaken the giant within; The Law of Attraction; The Power of Now.’

Titels van succesvolle zelfhulpboeken, therapieën en workshops klinken simpel en krachtig. Als ze niet revolutionair en radicaal vernieuwend zouden klinken zou je de boodschap niet kopen. De bedenkers weten dat. Je moet de ideeën consumeren alsof het de eerste keer is: zo hebben ze de meeste impact. We hebben allemaal weerstand tegen verandering, daarom moeten we overtuigd worden.

In de praktijk zijn nieuwe zelfhulpboeken en therapieën zelden vernieuwend. Vraag het een zelfhulpverslaafde en je zult dat snel doorhebben. Bijna alle ‘radicaal transformerende visies’ zijn in realiteit vaak niet meer dan handige metaforen om de werkelijkheid iets anders te zien. Dat is prima. Het gaat erom dat je uiteindelijk het boek dichtgooit en iets nieuws probeert. Daarbij komt het nog steeds neer op het leren van fouten en doorzetten. Je moet jezelf steeds opnieuw overtuigen dat het de moeite waard is.

Als dolend zieltje – ooit verdwaald geweest in de jungle van de zelfredderij – kan ik je heel kort de basisprincipes geven van bijna elke vorm van psychologische zelfhulp. Onthoud ze en je kunt jezelf heel veel geld besparen. (Waarmee ik niet zeg dat boeken en workshops niet nuttig zijn: het is alleen zonde van geld en tijd er verslaafd aan te raken.)

Mijn favoriete metaforen komen uit de zeevaart – ik doe aan watersport:

Verbrand oude schepen
Hoe je ook wendt of keert, je bent de pionier van je eigen leven. Niemand zal ooit jouw leven lijden. Je bent daarbij in eerste instantie op jezelf aangewezen. Al je vertrouwen in leraren, ouders, goden, engelen, lichtgidsen, boeken en smurfen ten spijt… jij maakt de eindbeslissingen. Pas wanneer je ook beseft dat jijzelf verantwoordelijk bent voor de situatie waar je je in bevindt, ben je klaar serieus na te denken over eventuele verandering. Een moeilijke moeder, zeurende baas, verkeerd sterrengesteente… weg met alle excuses! Accepteer verantwoordelijk voor je situatie en verwacht niet teveel van je omgeving. Mogelijk hebben zij zelfs baat bij jouw klachten (bijvoorbeeld omdat zij dan ook niet hoeven te veranderen). Het vergt moed de ankers los te wrikken, de zeilen te hijsen om je uppie het vasteland te verlaten, maar het is je grootste kans op een nieuw leven.

Ook mensen die ervan overtuigd zijn dat ze ECHT willen veranderen, zijn vaak te bang of hebben teveel weerstand om het daadwerkelijk te doen. Anders was er heus al iets veranderd. Verandering kan je leven op zijn kop zetten. Weerstand tegen tijdelijke ongemakken, chaos, verwarring, en zelfs pijn is niet meer dan logisch. Als je je weerstanden realistisch inschat dan helpt dat je de moeilijke momenten door. Meestal heb je daarbij wel vertrouwen nodig dat er licht aan het eind van de tunnel is. Anders heb je geen zin in de reis. Je moet overtuigd zijn dat er er echt iets te halen valt aan de andere kant van het water. Het kan helpen als je de weg terug extra moeilijk maakt. En dat hoeft niet ingewikkeld te zijn: betrek je omgeving en zorg dat het als een kleine nederlaag voelt als je zou afhaken.

Waarheen voert de reis?
Zoals gezegd: jij bent kaptein. Met dat in het achterhoofd kijk je anders naar de oceaan van mogelijkheden waarin we ons bevinden. Denk de denkbeeldige ankers weg: welke kant wil je op? Klinkt als een makkelijke vraag, maar voor de meeste mensen blijkt het moeilijk hun buikgevoelens te duiden. Ons hele leven horen we al van anderen wat te doen (en waar, wanneer, met wie en waarom?). Het is niet verkeerd daar af en toe naar te luisteren, want je wilt er ook een beetje bijhoren, maar… je wilt jezelf ook weer niet verloochenen. Laat je terugkerende fantasieën de vrije loop en kijk welke kant ze op willen. Vanzelf zal blijken hoe realistisch ze zijn. Wat wil je nog doen en ervaren in dit leven? Als het anderen niet schaadt, is het vast de moeite waard. En wees niet te bescheiden.

Veelgehoorde bestemmingen als ‘geluk’,’ vrede met mezelf’, ‘niet meer boos zijn’, ‘liefde’ leiden je bijvoorbeeld al snel de mist in. Ze zijn te vaag. Hoe concreter de plek waar je heen wilt, hoe makkelijker het is je route te bepalen en hoe minder snel je afhaakt. Als je beseft dat je graag een ‘sportieve, avontuurlijke, partner met dezelfde hobby’s’ wilt in plaats van ‘gewoon een lief persoon’ dan kun je gerichter zoeken tussen die 7 miljard mensen die er op de aardkloot rondzwerven. Door mee te gaan op een avontuurlijke groepsreis met leeftijdgenoten bijvoorbeeld. Hoe gerichter de zoekopdracht is die je aan je hersenen meegeeft, hoe sneller je de vingerwijzingen herkent die je naar jouw bestemming leiden. Zorg wel voor instrumentaria om de weg terug te vinden als je verdwaalt. Kompas, kaart, GPS, satelliettelefoon, je weet wel. Probeer in te schatten wat je nodig hebt op je reis en plan zo realistisch mogelijk een slimme route om heelhuids je bestemming te bereiken. Hou rekening met obstakels.

Trossen los: al varende leert men
Eenmaal op zee weet je niet wat je moet verwachten. Onstuimig weer, windgebrek, diarree, door een storm moet je ergens aan wal. Je twijfelt: ‘Bereik ik ooit mijn bestemming?’ Maar desondanks weet je: ‘Ik ben nu al zo ver gekomen, ik moet wel door.’ Je kompas lijkt je enige houvast, maar zonder het te weten heb je de afgelopen tijd meer over zee, weer en wind geleerd dan jaren van boeken lezen. Je bestemming is nog onzichtbaar, maar de wind in je zeil drijft je dichterbij. De boeien en vuurtorens geven je hoop dat je op de goede weg bent. Het maakt eigenlijk niet eens zoveel uit: je bent iets meer ontspannen en geniet inmiddels af en toe van de reis. Iets wat je niet verwachtte toen je de ankers losgooide.

En jawel, daar in de verte gloort iets. De eerste glimpsen van je bestemming, een nieuw leven: ze komen snel dichterbij. Het wordt nu echt concreet. Eenmaal ter bestemming besef je amper dat je er bent. Je weet niet eens zeker of je er wel wilt blijven, maar een ding staat vast: je bent trots op wat je hebt bereikt en geleerd. Het was alle moeite waard.

Had je dat maar eerder geweten.