Category: Breinwerk

Lijstje 5: vijf simpele gewoonten die jouw IQ verhogen

Vijf wetenschappelijk verantwoorde manieren om jouw brein slimmer en efficiënter maken aldus Wired.

1. Kauwgom kauwen: Dit is wetenschappelijk bewezen mensen, en daarnaast ook nog eens goed voor je gebit als je xilitol-kauwgum neemt! Kauwen van kauwgom activeert blijkbaar je hersenen op een positieve manier. Makkelijker kan niet.

2. Mediteer: Mensen die mediteren verhogen hun aandachtspanne en kunnen beter en rustiger nadenken. Zij zijn er (in vergelijkend onderzoek) beter aan toe dan mensen die gewoon iets ontspannends doen.

3. Maak loze tekeningetjes als je het leren bent: Je zou denken dat mensen die tijdens het volgen van een college een beetje gedachteloos in hun schrift krabbelen ook minder bij de les zijn. Da’s misschien waar, en toch onthouden mensen bijna een derde meer van de aangeboden informatie.

4. Maak dingen af. Het geeft je hersenen rust en focus om dingen af te ronden. Je hersenen verspillen onbewust energie en ruimte aan onafgemaakte business.

5. Drink Red Bull. Neem zo’n vies energiedrankje als je direct je cognitieve vaardigheden iets wilt verhogen, neem het niet als je je gezondheid belangrijk vindt.

eKudos Nu Jij

Maik: ‘Waarom geloven we soms eerder een eenzame praatjesmaker dan onafhankelijk onderzoek?’

Maik vraagt zich af: ‘Ik werk bij een bureau dat enquêtes houdt om de kwaliteit en populariteit van bepaalde producten te bepalen. Ik had laatst een discussie met mijn vrouw over een bepaalde magnetron die zij wilde hebben: zij vertrouwt meer op de mooie praatjes van de buurman daarover dan mijn onafhankelijke onderzoek waaruit blijkt dat dat product onder de maat presteert. Ik snap dat niet, jij?’

Ik heb daar ooit iets over geschreven in een artikel over blinde vlekken. Ik zal het hieronder herhalen. Het komt erop neer dat persoonlijke verhalen gevoel oproepen en de meeste statistieken niet. De vreugde van je buurman over z’n magnetron kun je direct voelen, een slecht rapportcijfer uit een statistiek over diezelfde magnetron niet.

Mensen zijn van oudsher verhalenvertellers. Om onze kennis en historie over te dragen vertelden onze voorouders persoonlijke verhalen. In evolutionaire termen is het pas kort geleden dat we onze kennis over de wereld officieel onderzochten, opsloegen, organiseerden en bijhielden. Waar we vroeger afhankelijk waren van persoonlijke anekdotes, over goed en slecht, nuttig en onnuttig, hebben we nu de beschikking over betrouwbare wetenschappelijke kennis en betrouwbare statistieken. Het gemiddelde cijfer dat een grote groep mensen toekent aan een bepaald product zegt meer dan het ene cijfer van een individu. Misschien heeft die ene persoon net toevallig geluk, of pech met zijn product.

Stel dat je bijvoorbeeld een fiets wilt kopen en een vriend waarschuwt: ‘Niet kopen, ik heb alleen maar ellende gehad met dat ding.’ En stel dat de consumentengids naar aanleiding van een statistisch onderzoek meldt dat de fiets erg betrouwbaar is en dat er weinig klachten zijn. Als je bent zoals de meeste mensen zul je toch je vriend vertrouwen en de fiets niet kopen. Terwijl je vriend maar één fiets heeft geprobeerd en de consumentenbond gegevens heeft verzameld over misschien wel honderd fietsen.

Een groot voordeel van wetenschap en statistisch onderzoek is dat zij intuïtieve ‘waarheden’ kan ontkrachten als ze niet kloppen. Desalniettemin hebben we de neiging om een willekeurige, maar overtuigende ooggetuigenis meer serieus te nemen. Als jij vliegangst hebt en naar documentaires over vliegtuigrampen kijkt, zul je niet snel geloven dat vliegen een van de meest veilige manieren van transport is. Statistieken roepen weinig gevoel op, persoonlijke verhalen wel.

eKudos Nu Jij

De deur naar een gat in je geheugen

‘Wist je dat black-outs vaak ontstaan als je een andere kamer betreedt? Dit schijnt een universeel verschijnsel te zijn en Gabriel Radvansky, hoogleraar psychologie aan de Universiteit van Notre Dame in Indiana, heeft ontdekt waarom dat zo is.’ Wil je ook weten waarom dat zo is? Lees het hier.

eKudos Nu Jij

Emotionele publieke coming out: ‘Ja, ik ben toch echt gek’

Gek zijn is zo gek nog niet
Het is altijd bijzonder wanneer iemand in rake en oprechte woorden een moeilijke, eenzame situatie kan beschrijven. Een situatie zoals het leven met een psychische stoornis. De voorganger dient als voorbeeld voor mensen die met hetzelfde probleem kampen. Hij wijst een weg uit de misére. Daarnaast leert hij de leek hoe het is om in zo’n situatie te leven. Niet onbelangrijk, want zonder uitzondering heeft de leek familieleden, vrienden en kennissen in die situatie. De waarheid is namelijk dat ongeveer een op de vijf mensen last heeft van een mentale stoornis, en daardoor ook nog eens depressief wordt.

Als het gaat om mentale stoornissen is dat een verborgen leed dat onnodig mensen breekt en zelfs doodt. Niemand wil ermee te koop lopen, maar door de ‘waanzin’ verborgen te houden doorbreekt dat het onbegrip (en de isolatie) geenszins. Er komt vaak alleen maar meer druk op de ketel.

Gelukkig zijn er altijd dappere mensen die in de gelegenheid zijn de vicieuze cirkel te doorbreken. Mensen die het kunnen verwoorden. Zie hieronder de publieke coming out van een intelligente, goed functionerende jongen met anorexia. Een van de meest voorkomende mentale stoornissen. Hij is door een hel gegaan totdat hij op een gegeven moment gewoon eerlijk aan zichzelf en de wereld toegaf: ‘Ik ben gewoon gek.’ Hij pleit ervoor dat mensen er eerlijk voor uit komen als ze dat ook zijn. De hele ‘ik ben echt niet gek’-cultuur maakt, volgens hem, veel te veel mensen doodongelukkig. In veel gevallen onnodig.

Aan het woord is JT Eberhard:

P.s. 1. Er zullen vast mensen die tegen JT’s gebruik van het woord gek zijn ‘omdat het zo’n stempel drukt’. Hij doet het juist bewust om die connotatie te verzwakken. Veel mensen vinden ook het woord ‘stoornis’ beperkend. Je zadelt iemand op met een levenslange ziekte. Het gevaar bestaat dat dit label werkt als een self-fulfilling prophecy waardoor iemand zich naar zijn diagnose gaat gedragen. Ik snap dit bezwaar, het is reëel, maar de andere kant is er ook: veel mensen overschatten hun invloed op bepaalde hersenprocessen en worden depressief omdat ze maar niet ‘normaal’ worden. Helaas kun je door positief denken en anders denken niet alle onbalans in je hersenen recht denken. Er zitten grenzen aan anders leren denken.

P.s. 2. Er is aan de meeste psychische stoornissen heel goed iets te doen, maar onze schaamte- en ontkennings-cultuur op dit gebied maakt het lastig. In het beste geval gaat het om een mentale stoornis die weinig last veroorzaakt, in het slechtste geval maakt het dat iemand zelfmoord als de enige uitweg ziet. Ook de voor de hand liggende weerstand tegen medicijnen is iets wat JT probeert te doorbreken. Bijna niemand wil onnodig medicijnen slikken, maar in sommige gevallen is het een stuk beter dan het eindeloze gevecht tegen een probleem dat zich niet weg laat denken of praten.

eKudos Nu Jij

Hoe grote inkomensverschillen de samenleving schaden

Instinctief voelen we dat een samenleving waar de kloof tussen rijk en arm groot is niet op het juiste spoor zit. Richard Wilkinson heeft de rauwe data verzamelt om te zien hoe de grootte van deze kloof zich in een samenleving uitspeelt. Hij heeft verschillende samenlevingen met elkaar vergeleken en naar het effect daarvan gekeken op gezondheid, tevredenheid, levensduur en een algemeen gevoel van vertrouwen. De conclusie is ondubbelzinnig: hoe groter de inkomensverschillen, hoe zieker de maatschappij.

eKudos Nu Jij