Tagged: communicatie

Communicatieregel 11. Luister en stel open vragen

In dit derde gedeelte van de cursus hebben we het over het corrigeren van misverstanden. Dat vraagt om een open deur waar veel mensen toch te weinig doorheen lopen: luister en stel open vragen. Verreweg de meeste misverstanden en moeilijk lopende communicatie hebben ermee te maken dat iemand niet goed luistert (maar wel veel praat).

Open vragen zijn daarbij belangrijk omdat ze de toehoorder niet in een hoek drukken en het gesprek de kans geeft zich vrijelijk te ontwikkelen. Je maakt al snel een valse start als je niet een beetje breed, fris en alert het gesprek in gaat. Let op het verschil hieronder.

Dit artikel is onderdeel van deel 3 van de cursus ‘Communiceren kun je leren’.

Gesloten vragen remmen en verstoren de communicatie:
Hij: Ben je niet kwaad op Marleen dat ze niet komt?
Zij: Eh… nou ja een beetje misschien? Maar ik vind het vooral jammer.
Hij: Ben je niet boos dan?
Zij: Nee, waarom zou ik boos moeten zijn?
Hij: Nou, omdat iedereen komt behalve je bloedeigen zus. Wat zal je moeder denken?
Zij: Mmm… weet ik veel.

Open vragen stimuleren een vrij en eerlijk gesprek
Hij: Oh je zus komt niet. Wat vind je daarvan?
Zij: Ik vind het jammer, maar blijkbaar zit ze niet zo lekker in haar vel. Ik neem het haar niet kwalijk verder. Ik zal haar morgen wel even bellen om te vertellen hoe het was.

eKudos Nu Jij

Communicatieregel 10. Houd je boodschap concreet en relevant

Misverstanden en ergernissen ontstaan vaak door een vage of breedsprakige manier van praten. Een lang verhaal afsteken over zaken die maar indirect met de kern van je boodschap of vraag te maken hebben, maakt dat de ander niet goed weet wat er nou verwacht wordt. Misschien ben je iemand die veel woorden nodig heeft om een punt te maken, maar in de drang naar volledigheid gaat de kern van jouw boodschap ten onder. Je bent je publiek kwijt. Verdronken in een woordenvloed.

Dit artikel is onderdeel van deel 2 van de cursus ‘Communiceren kun je leren’.

De meeste luisteraars verliezen hun aandacht als je niet tot de kern komt. Sommige partners gaan op slot of krijgen een glazige afwezige blik. Voordat je je partner verwijt niet te luisteren: misschien is het goed om voortaan even stil te staan wat nou eigenlijk de kern van je boodschap of behoefte is. Hoeveel tekst is er nou echt nodig om je partner te laten snappen wat je bedoelt? Eventueel kun je er later over uitweiden en de details daarvan geven. Indien relevant en nodig.

En als je mooie verhalen kunt vertellen is dat een pre, maar betrek na je verhaal je partner weer bij het gesprek. Bijvoorbeeld door een relevante vraag te stellen of te checken of deze het nog wel interessant vindt?

Verbale diarree zorgt voor een geïrriteerd of afwezig publiek
Hein: Ik kan niet vaak genoeg zeggen dat je wel een mag nadenken over hoe je eigenlijk tegen mij doet… laatst ook staan we bij Meike voor de stoep, doe je weer zo raar. Mag ik niet gewoon zelf weten wat ik aantrek… ga je weer lopen muggenziften over die schoenen… ik heb ze net nieuw gekocht, en ja sportschoenen lopen gewoon lekker… mag ik gewoon lekker na mijn werk in mijn sportschoenen lopen. Meike is toch gewoon een vriendin. Als je niet jezelf kan zijn bij vrienden moet je je afvragen wat die vriendschappen waard zijn? Ik hoef daar toch niet de dupe van te zijn? Nee echt hoor, ik heb het helemaal gehad met jou gecommandeer… doe je gisteren even aardig, maar vergeet ik de vuilnisbak buiten te zetten, krijg ik weer zo’n kouwe blik. Dan weet ik hoe laat het is… moet ik zeker weer met zo’n chagrijnig mens de avond doorbrengen. Nou daar pas ik voor hoor. Wat dat betreft lijk je op je moeder… ja, dat vind ik echt. Je moeder zegt ook altijd van die nare dingen tegen je vader blablabla…
Sofie: Whatever… ik kan jou toch niet duidelijk maken wat ik bedoel.
Hein: Inderdaad, door elke keer zo blablabla…

Ik ben benieuwd of je nog weet wat Hein gezegd heeft. Sofie in elk geval niet: die luistert al tijden meer echt naar Hein. Ze heeft het opgegeven om het met hem over hun problemen te praten. Dat is niet verbazingwekkend. Af en toe word ze flink boos, maar ook dat helpt niks.

Krachtiger en constructiever zou zijn:
Hein: Ik zou willen dat je wat aardiger tegen me deed. Ik ben misschien niet zo handig en opgeruimd als jij, maar die uitval van gisteren vond ik echt heel vervelend.

eKudos Nu Jij

Communicatieregel 5. Speel niet onnodig in op schuldgevoelens

Mensen in je omgeving zullen – omdat ze mensen zijn – af en toe dingen doen of zeggen die jou tegen de borst stuiten of teleurstellen. Als het een vreemde betreft zul je je waarschijnlijk inhouden, maar als zo iemand in de intimiteitscirkel zit, kan het lastig zijn geen misbruik te maken van deze communicatieregel.

Deze thread is onderdeel van de cursus ‘Communiceren kun je leren’.

Op mindere momenten zullen sommige mensen op de schuldgevoelens van hun partner, vriend of kennis willen inspelen om hun invloed te doen gelden. Vooral in liefdesrelaties nemen partners vaak hun toevlucht tot de ‘hoe kun je mij dit aandoen?’-route. Niet alleen in woorden, ook in daden: door zich af te sluiten, zielig te doen of een koude oorlog aan te gaan. Juist bij iets minder assertieve partners sorteer je dan al snel effect. Zelfs als de ander niks doet om het goed te maken: jij voelt je klote, maar de ander nu gelukkig ook.

Je hoeft geen relatie-expert te zijn om te snappen dat deze tactiek jullie relatie op de langere termijn schade toebrengt. De partner zal onderhuids steeds meer weerstand ontwikkelen en ongevoeliger worden op jouw directe appeals om zich slecht te voelen over wat hij gedaan heeft. Niemand wil zich slecht voelen. De partner zal voortaan misschien iets doen of laten, maar niet omdat dat het juiste is of omdat het goed voelt: hij doet het om niet met jou in de problemen te komen. Dat is voor de goede band en liefde tussen jullie niet zo goed.
Af en toe is het goed en zelfs nodig om een beroep te doen op het geweten van een ander. Het hoort bij elke intieme relatie, en een ‘goede’ vriend of partner heeft een reservoir aan verantwoordelijkheidsgevoel, maar pas op: misbruik het en het raakt op.

Voorbeelden van onnodige schuldgevoel-opwekkers:
– ‘Hoe kun je nu een weekend met je vrienden op pad gaan terwijl ik zo gespannen ben door mijn werk?’

– ‘Ik had me er zo ontzettend op verheugd om samen te eten. Uitgerekend vandaag moest jij met je baas in een ingewikkelde discussie raken.’

– ‘Maar je weet toch dat Peter de beste vriend van mijn ex is? Hoe kun je nou met hem op een date gaan?’

Oplettende lezers herkennen in bovenstaande voorbeelden mogelijk ook Communicatieregel 3. Stel geen vragen die eigenlijk een beschuldiging inhouden Als het gedrag van een vriend of partner jou indirect of direct teleurstelt of verdriet doet dan zijn er ook handigere en eerlijkere manieren om het te bespreken: Uit kritiek als een wens. Er is een grens tussen schuldgevoel opwekken en om medeleven of steun vragen.

eKudos Nu Jij

Dating-dilemma: daten met meerdere mensen tegelijkertijd

Daten met meerdere prospecten tegelijkertijd? Sommigen genieten er intens van, de meeste daters, op zoek naar ‘the one and only’, vinden het maar verwarrend. Als je openstaat voor nieuwe contacten dan is het niet ondenkbaar dat je al snel contact hebt met meerdere mensen tegelijkertijd. Mensen die misschien stuk voor stuk leuk, aardig en aantrekkelijk lijken. Verwarrend.

‘En wat dan?’ wordt me vaak gevraagd. ‘Moet ik eerlijk zijn?’; ‘Moet ik me schuldig voelen?’; ‘Moet ik gokken op degene die me het leukste lijkt en de rest teleurstellen?’; ‘Hoe kom ik erachter wie de juiste is?’

Lees hier verder

eKudos Nu Jij

Pas op voor lieverds en goedzakken! Voor je het weet heb je ruzie

Een beetje assertiviteit mag best
Ik had ruzie deze week. Althans, voorzover je ruzie kunt hebben als een van beide partijen er GEEN weet van heeft. De vriendin van een goede vrind (laat ik haar Linda noemen) was boos op me. Ik wist van niks totdat mijn vriend het op vermoeide toon uitlegde: “Linda was niet zo blij met je laatst. Nee, dat heeft er echt wel ingehakt… ” Het klonk alsof hij het omwille van mij wat verzachtte.

Nou is het algemeen bekend dat psychologen er in hun eigen leven een zootje van maken. Ik ben niet anders. ‘Wat heb ik dit keer voor vreselijks gedaan?’ vroeg ik mezelf schuldbewust af.

Lees hier verder

eKudos Nu Jij

Verslaafd aan klagen

Klagen op zich is een gezonde uiting van ongenoegen en vaak schept het een band als je bij iemand je ei kwijt kunt. Maar als het een gewoonte wordt…

“Tja ach,” zegt de boekhoudster tijdens de koffiepauze, “het is ook altijd hetzelfde.” Ze steekt een sigaret op. De kersverse collega kijkt haar ondertussen afwachtend aan. De andere collega’s reageren niet. Die weten allang dat er nu klagerige monoloog komt, over iets onbenulligs dat ze al eerder hebben moeten aanhoren. Haar ‘totaal ongeschikte accountmanager waar zij de dupe van is’ komt weer ‘s aan bod. Om betrokkenheid bij haar toehoorder te scheppen, bezigt ze in elke zin heftigheden als ‘altijd ik’, ‘vreselijk’, ‘totaal stijlloos’. Slechts beleefd meeknikkend realiseert de nieuweling zich dat dit verlammende ritueel zich dagelijks zal herhalen totdat hij onbeleefd genoeg durft te zijn haar te negeren. Of totdat zij een nieuw slachtoffer ontmoet. Terwijl hij dit bedenkt, ratelt de monotone stem rustig door. Andere collega’s zijn allang weer aan het werk.

Meer lezen? Klik hier

eKudos Nu Jij