Aaron Schwartz over hoe het is om depressief te zijn

Dat we hier soms eenvoudige recepten voor meer geluk, succes, verandering en liefde meegeven, betekent niet we geen oog hebben voor situaties waarin dat allemaal niets of weinig uithaalt. Ik werd hier laatst weer aan herinnerd door de zelfmoord van wereldbefaamd internetactivist en ‘wonderkind’Aaron Schwartz (26). Een jongen van wie je zou denken dat het hem (bijna) allemaal mee zat.

Hij leed aan zware depressies, en kon heel goed uitleggen waarom depressief zijn iets heel anders is dan ‘gewoon down’ zijn of een slechte periode doormaken. Een echte depressie is iets heel anders. Je kunt het niet zomaar wegdenken, wegslikken of wegdoen.

‘Je gezicht gaat hangen. Misschien huil je. Je voelt je waardeloos. je vraagt je af of het de moeite waard is om door te gaan. Alles waar je over nadenkt voelt schraal – de dingen die je gedaan hebt, die dingen die je nog hoopt die doen, de mensen om je heen. Je wilt het liefst in bed blijven, en het licht uithouden. Zo voelt een depressieve stemming, het is er niet om een bepaalde reden, en het gaat ook niet om een bepaalde reden weg. Ga naar buiten, adem frisse licht in en knuffel met je geliefde, en je voelt je daarna niet beter. Hoogstens slechter, omdat je de onmogelijkheid voelt om de vreugde te voelen die anderen wel schijnen te voelen. Alles wordt gekleurd door die triestheid. Op je beste momenten vertel je jezelf dat dat je gedachten irrationeel zijn, dat je simpelweg een stemmingsstoornis hebt en dat je gewoon door moet met je leven. Op de mindere momenten voel je steken van pijn door je hoofd razen, wil je niets anders dan je lichaam schaden en zoek je naar een beetje verlichting die je niet vindt.’

Ik weet verder weinig van Aaron, behalve dat hij hier perfect verwoordt hoe sommige mensen zich dag in dag uit voelen. Voor de meesten, eindigt dit gelukkig niet in zelfmoord. (Behandelingen voor depressie worden beter en beter.) De juridische strijd waarin Aaron was verwikkeld is hem volgens intimi fataal geworden.

Rust in vrede, Aaron Schwartz!