Het verschil tussen levensangst en levenskunst? Genoeg nieuwsgierigheid

In therapie komen vaak mensen die niet weten welke stap ze moeten zetten, of ze weten het wel maar durven het niet. Als je eenmaal het gevoel hebt vast te zijn gelopen, en je weegt en wikt elke beslissing en actie die je moet maken dan kom je op een gegeven moment in de knoop. Je probeert je een weg uit het mentale moeras te denken, maar elke gedachte wordt gevolgd door een tegengedachte, en nog één, en nog één. Uiteindelijk kom je weer bij dezelfde gedachten uit. Het is levensangst (of beslissingsangst) die deze mentale draaimolen draaiende en in het gareel houdt en zorgt dat je geen beslissingen maakt. Ooit was je misschien een doener, nu ben je een denker, of eigenlijk, een piekeraar.

Het leven kent geen garanties. De resultaten van alles wat je doet en beslist (wel of niet sms-en, naar een feestje gaan of solliciteren) laten zich niet voorspellen. Het leven reageert soms chaotisch, willekeurig en cru op je goedbedoelde pogingen, maar je hebt er wel invloed op. Proberen van tevoren garanties af te dwingen alvorens iets te ondernemen is je leven in de wacht zetten. Het lijkt veilig, maar ondertussen bouw je angst op voor het leven buiten de wachtkamer. De buitenwereld lijkt steeds bozer, dreigender en gevaarlijker. Fantaseren over ‘wat er misschien ooit hopelijk zou kunnen gebeuren’ wordt belangrijker dan echt leven en iets te leren van fouten (en er op een gegeven moment een beetje lol in leren krijgen).

En daar zit de crux: iemand die bang is om fouten te maken, stopt met leven. Als je nieuwsgierigheid of frustratie net even groter is dan je levensangst dan onderneem je actie en probeer je iets (zelfs als je onderwijl in je broek pist).

Video – Motivational – Life=Risk – 1.18 from Team IWowWe on Vimeo.