Eerste hulp bij liefdesverdriet
Liefdesverdriet trekt in het brein dezelfde sporen als griep, depressies en verslaving. Je wordt er dus echt ziek van. En het kan zelfs zo’n pijn doen dat je liever sterft. Goed om daar niet aan toe te geven, want de pijn zakt vanzelf. Uit onderzoek bleek dat mensen met liefdesverdriet verwachtten dat ze tenminste drie maanden in zak en as zouden zitten, maar tegen die tijd bleek de meerderheid alweer te genieten van het leven. Als je in staat bent je lichaam te verzorgen en jezelf niet helemaal uit het (sociale) leven terugtrekt, komt er een moment waarop die rauwe pijn uit je lichaam wegtrekt. Rouw hoeft ook niet per se op therapeutisch verantwoorde manier verwerkt te worden: de pijn moet gewoon gevoeld worden, niet geanalyseerd. Er zijn geen shortcuts. Sterker nog: het willen vermijden van die pijn en het zoeken naar een oplossing, is juist wat die pijn in stand houdt. Dat is ook de grote paradox van zelfhulp en therapie. Therapie kan, net als een goed boek of fles drank tijdelijke verlichting geven, maar het is nooit een oplossing voor zielenpijn. De tijd doet het echte werk, maar er zijn een aantal activiteiten die het genezingsproces kunnen versnellen.
Kick cold turkey af – Alles wat je aan hem of haar herinnert, wakkert het verlangen alleen maar aan. En dat doet geeft fysieke pijn. Berg dus alle foto’s en andere spullen op uit het zicht. Vermijd plekken waar hij of zij vaak komt of waar jullie samen vaak naartoe gingen. En voorlopig zeker niet bellen, mailen of langsgaan.
Zorg goed voor je lichaam – Duursport, zoals hardlopen, hebben een bewezen positief effect op neerslachtigheid: de endorfinen die je daarbij aanmaakt, verminderen sombere gevoelens. En kies voor troosteten: koolhydraatrijk voedsel stimuleert de aanmaak van de neurotransmitter serotonine, belangrijk voor een gevoel van zelfvertrouwen en ontspanning. Hetzelfde effect, maar dan gezonder, bereikt voedsel dat veel tryptofaan bevat, zoals bananen, bruine rijst, kwark en noten.
Schrijf het van je af – Amerikaanse onderzoekers vroegen proefpersonen met een gebroken hart om drie dagen achter elkaar een kwartier tot een half uur te schrijven over de goede kanten van hun relatiebreuk. Vergeleken met groepen die over de neutrale of de negatieve gevolgen schreven, rapporteerde deze groep meer positieve gevoelens.
Ga erop uit, zie mensen – Blijf niet te lang hangen in je verdriet, waarschuwt liefdesantropoloog Helen Fisher, daardoor keldert het niveau van de gelukkig makende neurotransmitter dopamine. Juist door vrienden op te zoeken en nieuwe ervaringen op te doen, stijgt het dopamineniveau weer, waardoor je meer energie en plezier ervaart.
Sta open voor een affaire – Mocht je er op een gegeven moment weer voor open staan en in de gelegenheid zijn: tijdens een knuffel- of vrijpartij maakt je lichaam de hormonen oxytocine en vasopressine aan, waardoor je je gelukkiger voelt. Een nieuwe vlam leidt ook af van negatieve gevoelens over de verbroken relatie.
