Vrouw kondigt zelfmoord op Facebook aan. De virtuele vrienden doen niks.
“Al mijn pillen ingenomen, ben zo dood, bye bye iedereen.” Zie hier de laatste woorden van de Amerikaanse Simone Back (42), op Facebook. In een statusupdate nam ze, volgens dit artikel, afscheid van haar 1000+ vrienden. Hoewel een aantal virtuele vrienden nog wel een reply’tje stuurden heeft niemand echt iets gedaan om haar te helpen. Sommige vrienden woonden op loopafstand van haar huis. Backs moeder is verbolgen. Pas 17 uur na het plaatsen van de afscheidsboodschap ging de politie er op af. Toen was het te laat.
Waren al haar ‘virtuele’ vrienden te oppervlakkig met haar bevriend om het te kunnen schelen? Natuurlijk niet. Zeer waarschijnlijk is dit het gevolg van wat psychologen noemen het omstander-effect. Hoe meer mensen er zijn, hoe minder een individu geneigd is zich verantwoordelijk te voelen en iets te doen. Het is soort verlammingsverschijnsel waarbij mensen tijdens de acute crisis naar anderen kijken om te bepalen hoe ernstig het is. Mensen spiegelen elkaar daarin. En als anderen dan niks doen (omdat ze nog aan het bepalen zijn hoe ernstig het is) dan lijkt ‘niks doen’ de normale gang van zaken. Gedachten in de trant van ‘Als Pietje en Klazien niks doen, dan zal het wel meevallen’ of ‘Maria kent haar het best, die zal het wel regelen’ kunnen er zo voor zorgen dat niemand iets doet. Dit fenomeen wordt ook wel ‘diffusie van verantwoordelijkheid’ genoemd.
Tel daarbij op dat de ‘virtuele omgeving’ sowieso anoniemer is dan het echte leven, en dat veel mensen zich maar moeilijk kunnen voorstellen dat iemand zich echt (publiekelijk) van kant maakt, dan wordt het een begrijpelijk verhaal. Back werd vorig jaar voorgegaan door Tyler Clementi die net voordat hij dood in de Hudson-rivier werd gevonden op Facebook afscheid nam met de woorden: “Spring nu van de GW-brug af, sorry.”