Johann Hari over het publiekelijk kunnen geven en ontvangen van kritiek
Brits journalist Johann Hari is een belangrijk voorvechter van de vrijheid van meningsuiting en een voornaam criticaster van de ‘onaantastbaarheid’ van religie. Ik ben het met zijn missie eens. Georganiseerde religie – en de soms belachelijke uitwassen daarvan – wordt wereldwijd veel te vaak een hand boven het hoofd gehouden. Hoe zijn we in het verleden uit onnozele veronderstellingen en ideeën gepraat? Doordat er openlijk kritiek op mogelijk was.
Hari die onlangs zelf publiekelijk aan de schandpaal werd genageld omdat hij in eigen woorden ‘iets serieus fout heeft gedaan’, voelt de noodzaak meer dan ooit van het vrijelijk en openlijk bekritiseren van wat dan ook: ‘Ik heb geleerd dat je vrijheid van meningsuiting het meest nodig hebt als je het zelf bij het verkeerde eind hebt. Pas wanneer mensen vrij zijn om jouw fouten te benadrukken, en vooral wanneer ze dat publiekelijk en met hoongelach doen, pas dan voel je noodzaak om het wel goed te doen. Hoe pijn het ook kan doen – en geloof me, het deed echt pijn – ik voel nu meer dan ooit hoe belangrijk vrijheid van meningsuiting is.’
Luister hieronder naar zijn hele praatje. Het is inspirerend. Misschien vind je dit onderwerp een oude koe, maar het is er één die helaas nog lang niet uitgemolken is.
Marcelino, een psychologische vraag:
Waarom kunnen sommige mensen (bijvoorbeeld religieuze leiders, gelovigen) niet in staat zijn om te kunnen gaan met andere ideeën of met (opbouwende) kritiek?
Hallo Marcelino,
Het was inderdaad zeer inspirerend.
Laten we voor eeuwig kalveren zijn.
Marcelino, een tegenovergestelde (zie boven) psychologische vraag:
Waarom kunnen sommige mensen wel in staat zijn om te kunnen gaan met andere ideeën of met (opbouwende) kritiek?