Dan Ariely is een succesvolle kruising tussen een psycholoog en een econoom, gefascineerd door hoe normale mensen zoals jij en ik -vaak onlogische – beslissingen maken en producten kopen. Vaak genoeg maken mensen intuïtieve beslissingen gebaseerd op (cognitieve) luiheid. En bekend voorbeeld is dat van het donorcodicil. In Duitsland is bijna iedereen donor, in Nederland bijna niemand. Zijn Duitsers in vergelijking tot Nederlanders altruïstischer? Of compenseren ze collectieve schuldgevoelens die ze hebben overgehouden aan de Tweede Wereldoorlog? Hebben ze misschien aantrekkelijkere donorcodicil-reclames? Niks van dat al. Een blik op beider formulieren maakt het direct duidelijk. In Nederland moet je een kruisje zetten (lees: moeite doen) als je WEL donor wilt worden, in Duitsland moet je een kruisje zetten als je GEEN donor wilt worden. Puur luiheid dus.

De keuze is van tevoren gemaakt. Slimme adverteerders maken daar goed gebruik van: ze geven keuzen die geen echte keuzen zijn. Om het bij datingsites te houden: de keus tussen 24,50 eurootjes voor een lidmaatschap van een maand of 37,50 euro voor drie maanden is voor de meeste mensen niet moeilijk.

Wat wel lastig is: welke van de duizenden profielen waar je overheen kunt scrollen is voor jou de moeite van het benaderen waard?