Communicatieregel 3: stel geen vragen die eigenlijk beschuldingen zijn

Veel mensen verschuilen zich achter ‘redelijke’ vragen die eigenlijk een stekend verwijt inhouden. Het zijn niet bepaald vragen die een leuke constructieve interactie stimuleren. Vooral de ‘waaromvraag’, lijkt onschuldig, maar leidt al snel tot een eindeloze discussie. De vraag ‘waarom doe je dat toch telkens?’ roept bij je toehoorder de neiging op om zich te verantwoorden in plaats van jou in je wens tegemoet te komen. ‘Ik doe het omdat ik haast heb, en geen tijd heb voor jouw gezeur.’

Ik betwijfel of je hetzelfde antwoord zou krijgen als jouw vraag gesteld werd als: ‘Ik weet dat je het druk hebt, maar kun je alsjeblieft de woonkamer even opruimen zoals je had beloofd, mijn ouders komen zo?

Deze thread is onderdeel van de cursus ‘Communiceren kun je leren’.

Don’t: ‘Vind je het normaal mij met deze afwas te laten zitten?’ Of: ‘Zou jij het leuk vinden om in de regen te staan als je zo’n zware vergadering hebt gehad?”

Do: ‘Ik ben vandaag bezig geweest, doe jij morgen alsjeblieft de afwas?’ Of: “Ik hoop wel dat je me volgende keer kunt komen ophalen als ik je daarom vraag.’