Het geheim van het zelfhulpboek: doe en leer!

‘Think like a man, act like a woman; The Secret; De psychologie van verandering; Heel je leven; Awaken the giant within; The Law of Attraction; The Power of Now.’

Titels van succesvolle zelfhulpboeken, therapieën en workshops klinken simpel en krachtig. Als ze niet revolutionair en radicaal vernieuwend zouden klinken zou je de boodschap niet kopen. De bedenkers weten dat. Je moet de ideeën consumeren alsof het de eerste keer is: zo hebben ze de meeste impact. We hebben allemaal weerstand tegen verandering, daarom moeten we overtuigd worden.

In de praktijk zijn nieuwe zelfhulpboeken en therapieën zelden vernieuwend. Vraag het een zelfhulpverslaafde en je zult dat snel doorhebben. Bijna alle ‘radicaal transformerende visies’ zijn in realiteit vaak niet meer dan handige metaforen om de werkelijkheid iets anders te zien. Dat is prima. Het gaat erom dat je uiteindelijk het boek dichtgooit en iets nieuws probeert. Daarbij komt het nog steeds neer op het leren van fouten en doorzetten. Je moet jezelf steeds opnieuw overtuigen dat het de moeite waard is.

Als dolend zieltje – ooit verdwaald geweest in de jungle van de zelfredderij – kan ik je heel kort de basisprincipes geven van bijna elke vorm van psychologische zelfhulp. Onthoud ze en je kunt jezelf heel veel geld besparen. (Waarmee ik niet zeg dat boeken en workshops niet nuttig zijn: het is alleen zonde van geld en tijd er verslaafd aan te raken.)

Mijn favoriete metaforen komen uit de zeevaart – ik doe aan watersport:

Verbrand oude schepen
Hoe je ook wendt of keert, je bent de pionier van je eigen leven. Niemand zal ooit jouw leven lijden. Je bent daarbij in eerste instantie op jezelf aangewezen. Al je vertrouwen in leraren, ouders, goden, engelen, lichtgidsen, boeken en smurfen ten spijt… jij maakt de eindbeslissingen. Pas wanneer je ook beseft dat jijzelf verantwoordelijk bent voor de situatie waar je je in bevindt, ben je klaar serieus na te denken over eventuele verandering. Een moeilijke moeder, zeurende baas, verkeerd sterrengesteente… weg met alle excuses! Accepteer verantwoordelijk voor je situatie en verwacht niet teveel van je omgeving. Mogelijk hebben zij zelfs baat bij jouw klachten (bijvoorbeeld omdat zij dan ook niet hoeven te veranderen). Het vergt moed de ankers los te wrikken, de zeilen te hijsen om je uppie het vasteland te verlaten, maar het is je grootste kans op een nieuw leven.

Ook mensen die ervan overtuigd zijn dat ze ECHT willen veranderen, zijn vaak te bang of hebben teveel weerstand om het daadwerkelijk te doen. Anders was er heus al iets veranderd. Verandering kan je leven op zijn kop zetten. Weerstand tegen tijdelijke ongemakken, chaos, verwarring, en zelfs pijn is niet meer dan logisch. Als je je weerstanden realistisch inschat dan helpt dat je de moeilijke momenten door. Meestal heb je daarbij wel vertrouwen nodig dat er licht aan het eind van de tunnel is. Anders heb je geen zin in de reis. Je moet overtuigd zijn dat er er echt iets te halen valt aan de andere kant van het water. Het kan helpen als je de weg terug extra moeilijk maakt. En dat hoeft niet ingewikkeld te zijn: betrek je omgeving en zorg dat het als een kleine nederlaag voelt als je zou afhaken.

Waarheen voert de reis?
Zoals gezegd: jij bent kaptein. Met dat in het achterhoofd kijk je anders naar de oceaan van mogelijkheden waarin we ons bevinden. Denk de denkbeeldige ankers weg: welke kant wil je op? Klinkt als een makkelijke vraag, maar voor de meeste mensen blijkt het moeilijk hun buikgevoelens te duiden. Ons hele leven horen we al van anderen wat te doen (en waar, wanneer, met wie en waarom?). Het is niet verkeerd daar af en toe naar te luisteren, want je wilt er ook een beetje bijhoren, maar… je wilt jezelf ook weer niet verloochenen. Laat je terugkerende fantasieën de vrije loop en kijk welke kant ze op willen. Vanzelf zal blijken hoe realistisch ze zijn. Wat wil je nog doen en ervaren in dit leven? Als het anderen niet schaadt, is het vast de moeite waard. En wees niet te bescheiden.

Veelgehoorde bestemmingen als ‘geluk’,’ vrede met mezelf’, ‘niet meer boos zijn’, ‘liefde’ leiden je bijvoorbeeld al snel de mist in. Ze zijn te vaag. Hoe concreter de plek waar je heen wilt, hoe makkelijker het is je route te bepalen en hoe minder snel je afhaakt. Als je beseft dat je graag een ‘sportieve, avontuurlijke, partner met dezelfde hobby’s’ wilt in plaats van ‘gewoon een lief persoon’ dan kun je gerichter zoeken tussen die 7 miljard mensen die er op de aardkloot rondzwerven. Door mee te gaan op een avontuurlijke groepsreis met leeftijdgenoten bijvoorbeeld. Hoe gerichter de zoekopdracht is die je aan je hersenen meegeeft, hoe sneller je de vingerwijzingen herkent die je naar jouw bestemming leiden. Zorg wel voor instrumentaria om de weg terug te vinden als je verdwaalt. Kompas, kaart, GPS, satelliettelefoon, je weet wel. Probeer in te schatten wat je nodig hebt op je reis en plan zo realistisch mogelijk een slimme route om heelhuids je bestemming te bereiken. Hou rekening met obstakels.

Trossen los: al varende leert men
Eenmaal op zee weet je niet wat je moet verwachten. Onstuimig weer, windgebrek, diarree, door een storm moet je ergens aan wal. Je twijfelt: ‘Bereik ik ooit mijn bestemming?’ Maar desondanks weet je: ‘Ik ben nu al zo ver gekomen, ik moet wel door.’ Je kompas lijkt je enige houvast, maar zonder het te weten heb je de afgelopen tijd meer over zee, weer en wind geleerd dan jaren van boeken lezen. Je bestemming is nog onzichtbaar, maar de wind in je zeil drijft je dichterbij. De boeien en vuurtorens geven je hoop dat je op de goede weg bent. Het maakt eigenlijk niet eens zoveel uit: je bent iets meer ontspannen en geniet inmiddels af en toe van de reis. Iets wat je niet verwachtte toen je de ankers losgooide.

En jawel, daar in de verte gloort iets. De eerste glimpsen van je bestemming, een nieuw leven: ze komen snel dichterbij. Het wordt nu echt concreet. Eenmaal ter bestemming besef je amper dat je er bent. Je weet niet eens zeker of je er wel wilt blijven, maar een ding staat vast: je bent trots op wat je hebt bereikt en geleerd. Het was alle moeite waard.

Had je dat maar eerder geweten.

eKudos Nu Jij

One comment

  1. Gus

    Marcelino, we hoeven mensen niet altijd te overtuigen om hen te veranderen.
    Zie bijvoorbeeld de werkwijze van de Amerikaanse psychiater en psychotherapeut Milton H. Erickson (de bedenker van de “uncommon therapy”). Erickson gebruikte vaak ongebruikelijke manieren om mensen te veranderen.
    Een voorbeeld:
    Een vrouw komt bij Erickson met de mededeling dat ze overweegt zelfmoord te plegen, omdat ze niet in staat is een partner te krijgen. Ze is van overtuigd dat geen enkel man met haar een relatie wilt aangaan omdat ze een grote gat heeft tussen haar voortanden. Verder, heeft ze Erickson meegedeeld dat als ze op werk water drinkt bij een fontein, ziet ze altijd een man om een hoekje haar te gluren. In plaats van haar te overtuigen dat haar gedachte of verwachting is irreël, namelijk haar lichamelijk gebrek (een grote gat tussen haar voortanden) leidt niet tot het vinden van een partner, zei Erickson tegen haar:
    Omdat je toch van plan bent jouw leven te beëindiging, besteed dan je geld aan nieuwe kleren en make-up en ga thuis vaak oefenen met het spuiten van water tussen jouw voortanden zodat als je weer op werk tijdens het drinken van water bij de fontein die man ziet, hem te spuiten. De vrouw heeft gespoten en is nu getrouwd met hem en heeft twee kinderen.

Post a comment